រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានចេញអនុក្រឹត្យស្តីពី ការកែសម្រួលមាត្រា៨ នៃអនុក្រឹត្យលេខ ១២៩ អនក្រ.បក ចុះថ្ងៃទី១៧ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៥ ស្តីពីវិធានការសុខាភិបាលដើម្បីទប់ស្កាត់ និងឆ្លើយតបការឆ្លងរាលដាលជាអន្តរជាតិនៃជំងឺនៅតាមច្រកចេញចូល។ ប្រភព៖ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក្រសួងសុខាភិបាល ថ្ងៃទី១៨ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២១
ក្រសួងសុខាភិបាល
ការតម្លើងកម្រិត និងការបង្កើតអង្គភាពសុខាភិបាល
ក្រសួងសុខាភិបាល និងក្រសួងមហាផ្ទៃ បានចេញប្រកាសអន្តរក្រសួងស្តីពី ការតម្លើងកម្រិត និងការបង្កើតអង្គភាពសុខាភិបាល។ ប្រភព៖ ក្រសួងសុខាភិបាល និងក្រសួងមហាផ្ទៃ ថ្ងៃទី២៣ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២០
ការចេញវេជ្ជបញ្ជា និងលទ្ធផលពីមន្ទីរពិសោធន៍ ឬសេវាអមេវជ្ជសាស្រ្តតាមកុំព្យូទ័រ
ក្រសួងសុខាភិបាលបានចេញសេចក្តីជូនដំណឹងដល់ម្ចាស់សេវាសុខាភិបាលឯកជនទាំងអស់ ស្តីពី ការក្រើនរំលឹកចេញវេជ្ជបញ្ជា និងលទ្ធផលពីមន្ទីរពិសោធន៍ ឬសេវាអមេវជ្ជសាស្រ្តតាមកុំព្យូទ័រ។ ប្រភព៖ ក្រសួងសុខាភិបាល ថ្ងៃទី២១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២០
សេចក្តីណែនាំស្តីពីបំរាមការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មអំពីផលិតផលថ្នាំជក់
សាលារាជធានីភ្នំពេញបានចេញសេចក្តីណែនាំឱ្យក្រុមហ៊ុនថ្នាំជក់ទាំងអស់បញ្ឈប់ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម និងតាំងបង្ហាញបារីនៅតាមទីសាធារណៈដែលទង្វើនេះផ្ទុយនឹងច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងថ្នាំជក់។ ច្បាប់នេះបានហាមរាល់ការផ្សព្វផ្សាយទាំងឡាយណាដែលពាក់ព័ន្ធនឹងបារីនៅតាមទីសាធារណៈ ព្រមទាំងការផ្សាយនៅតាមគេហទំព័រ និងបណ្តាញសង្គម។ ប្រភព៖ កាសែតខ្មែរថាមស៍ ចុះថ្ងៃទី៧ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២០
អភិបាលកិច្ចប្រព័ន្ធសុខាភិបាល
ក. ក្រសួងសុខាភិបាល(គិតត្រឹមខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥)បង្កលក្ខណៈឲ្យមានការទទួលបាននូវសេវាសុខភាពសាធារណៈពេញលេញមូយដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រទាំងអស់ទូទាំងប្រទេសដែលត្រូវបានគេប៉ាន់ស្មានថាមានចំនួន ៣,២ លាននាក់ តាមរយៈមូលនិធិសមធម៌សុខាភិបាល ។ បន្ថែមពីលើសេវាវេជ្ជសាស្ត្រ មូលនិធិសមធម៌សុខាភិបាលក៏ផ្តល់ការគាំទ្រផ្ទាល់ដល់ការធ្វើដំណើរ និងប្រាក់ឧបត្ថម្ភសម្រាប់អាហារដល់អ្នកថែទាំអ្នកជំងឺផងដែរ។ ខ. ថវិកាប្រចាំឆ្នាំត្រូវបានផ្ទេរពីការិយាល័យកណ្តាល ទៅមណ្ឌលសុខភាព តាមខេត្ត តាមរយៈប្រព័ន្ធធនាគារ។ គ. ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង និងចុះឈ្មោះអ្នកជំងឺតាមគេហទំព័រថ្នាក់ជាតិ (PMRS) ត្រូវបានបង្កើតឡើង ដើម្បីផ្តល់លេខសម្គាល់អត្ត-សញ្ញាណដល់គ្រប់អ្នកជំងឺទាំងអស់ ដែលបានចុះបញ្ជី។ មានមន្ទីរពេទ្យចំនួន ២៧ លើ ៨៨ ផ្តល់សេវាដល់អ្នកជំងឺទូទៅទាំងអស់ ហើយមន្ទីរទាំង ៨៨ ផ្តល់សេវាដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រដែលឧបត្ថម្ភដោយមូលនិធិសមធម៌សុខាភិបាល។ គិតរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ មានអ្នកជំងឺប្រមាណជា ៦០០០០០ នាក់ បានចុះឈ្មោះ។ ឃ. គណៈវិជ្ជាជីវៈសុខាភីបាលចំនួន ៥ ត្រូវបានបង្កើតឡើង ដោយព្រះរាជក្រឹត្យ សម្រាប់គ្រូពេទ្យ គិលានុបដ្ឋាក ឆ្មប ឳសថការី និង ទន្តពេទ្យ។ អ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈវេជ្ជសាស្ត្រ គឺតម្រូវឲ្យចុះឈ្មោះ ហើយគណៈវិជ្ជាជីវៈ គឺជាមូលដ្ឋានសម្រាប់កំណត់ពីអនាគត និងពិនិត្យតាមដានលើស្តង់ដាគុណភាព។
លើកកម្ពស់វិមជ្ឈការ
ក្រសួងសុខាភិបាលអនុញ្ញាតឲ្យមានការផ្ទេរមុខងារមួយចំនួន ទៅថ្នាក់ក្រោមជាតិ (ស្រុកប្រតិបត្តិ)។ បច្ចុប្បន្ននេះ មន្ទីរសុខាភិបាលទទួលខុសត្រូវលើការរៀបចំផែនការអភិវឌ្ឍន៍របស់ខ្លួន រួមនឹងការរៀបចំផែនការថវិកាផងដែរ។ អនុប្រធានមន្ទីរសុខាភិបាល និងមន្ត្រីនៅថ្នាក់ក្រោមៗ អាចតែងតាំងដោយអភិបាលខេត្ត និងក្រុមប្រឹក្សាខេត្តបាន។ មុខងារជាច្រើន ដូចជា (១) ការថែទាំមណ្ឌលសុខភាព (អនាម័យ អគ្គិសនី ទឹក ។ល។) (២) ផ្តល់ការលើកទឹកចិត្ត និងការគាំទ្រដល់យន្តការសុខភាពសហគមន៍ (៣)លើកទឹកចិត្តបុគ្គលិកមណ្ឌលសុខភាព (៤)លើកកម្ពស់ការចុះផ្តល់សេវាសុខភាពតាមសហគមន៍ និងការប្រចាំការ ២៤ ម៉ោង (៥) ឧបត្ថម្ភតាមកាលកំណត់ដល់គាំទ្រផ្នែកបច្ចេកទេសលើការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងការគាំទ្រជាប្រចាំពីវេជ្ជបណ្ឌិត (៥) ពង្រឹងយន្តការតាមដាន វាយតម្លៃ និងត្រួតពិនិត្យ។ ថវិកា ១៥ ម៉ឺនដុល្លារ ត្រូវបានផ្ទេរ ទៅស្រុកចំនួន ៥ ក្នុងខេត្តពោធិសាត់ និងខេត្តបាត់ដំបង ត្រឹមចុងឆ្នាំ ២០១៤។
ពង្រឹងគុណភាពនិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សាជំនាញសុខាភិបាល
ការប្រលងចេញថ្នាក់ជាតិត្រូវបានអនុវត្តប្រចាំឆ្នាំ សម្រាប់គ្រប់វិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាលទាំងអស់ ទាំងនៅសាកលវិទ្យាល័យឯកជន និងរដ្ឋ ដែលបានចាប់ផ្តើមធ្វើឡើង ក្នុងឆ្នាំ ២០១៣។ កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ក្រសួងសុខាភិបាលបានកោះឲ្យមានកិច្ចប្រជុំមួយជាមួយគ្រប់គ្រឹះស្ថានឯកជនដែលផ្តល់ការអប់រំវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាលទាំងអស់ ដើម្បីពិភាក្សាលើការពង្រឹងគុណភាពអប់រំ ជំនាញសុខាភិបាល (ការប្រលងចូល និងចេញ កម្មវិធីសិក្សា ការចុះកម្មសិក្សា)។
ច្បាប់និងបទដ្ឋានគតិយុទ្ធ
ក. ច្បាប់ស្តីពីវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាល៖ ក្រោយពីមានការផ្ទុះមេរោគអេដស៍នៅភូមិរកា រួមនឹងសម្ពាធនៃការធ្វើសមាហរណកម្មអាស៊ាន នៅចុងឆ្នាំ ២០១៥ ក្រសួងសុខាភិបាលកំពុងរៀបចំព្រាងច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាល ដូចជា វេជ្ជបណ្ឌិត ឳសថការី ទណ្ឌពេទ្យ ឆ្មប និងគិលានុបដ្ឋាក/យិកា។ ច្បាប់នេះនឹងធានាបាននូវសុវត្ថិភាពអ្នកជំងឺ ក៏ដូចជាគុណភាពនៃប្រព័ន្ធថែទាំសុខភាពសាធារណៈ និងឯកជន ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ខ. ច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងគ្រឿងស្រវឹង៖ ច្បាប់នេះត្រូវបានរៀបចំឡើង ដើម្បីគ្រប់គ្រងការលក់ និងការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងតាមរយៈការកំណត់អាយុសម្រាប់ទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង និងការដាក់កំហិតលើភាពងាយស្រួលក្នុងការទិញគ្រឿងស្រវឹង និងការផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មគ្រឿងស្រវឹងផងដែរ។ គ. ច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងថ្នាំជក់៖ ច្បាប់នេះមាន ១៣ ជំពូក និង ៤៩ មាត្រា ដែលមានគោលបំណងអប់រំ និងកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់។ See original documents here and here.